We weten niet hoe lang het bord er al staat, maar deze zomer viel het ons op: ter hoogte van het gemaal Zeeburg worden we gewaarschuwd voor een ‘bellenscherm’. Of eigenlijk staat er: ‘Let op !!! Verboden hinderlijke waterbeweging te veroorzaken vanwege een Bellen-scherm’.

Nou, opgelet hebben we! En doordat we ons onthielden van hinderlijke waterbeweging, zagen we inderdaad allemaal belletjes omhoog komen! Wat mocht dat dan wel betekenen? Het antwoord was niet moeilijk te vinden: het bellenscherm is onderdeel van een reeks maat-regelen om de verzilting van het oppervlaktewater tegen te gaan. Door de geringe regenval in Europa en de dalende rivierpeilen, is het zoute water aardig landinwaarts opgerukt. Met alle problemen voor land- en tuinbouw. Omdat zout water zwaarder is dan zoet water, gebeurt dat oprukken in de vorm van een ‘zoutwig’: in de lagere waterlagen, waar het zoute water minder tegendruk ondervindt van het zoete naar zee stromende rivierwater (in Nederland van vooral de Rijn), dringt het zout dieper het land binnen. En zo kon het deze zomer gebeuren dat het brakke IJ-water ook het Amsterdam-Rijnkanaal opstroomde, in die lagere waterlaag dus. Oplossing: leg op de bodem van het kanaal een bellenblazende slang neer, waarvan de omhoog stromende bellen het zoute water mee omhoog nemen. De hogere waterlagen worden per saldo naar zee (via IJmuiden voornamelijk) afgevoerd, met zout en al. Nou ja, afgevoerd … Er komt daar ook steeds weer zout water binnen, maar de ‘gradiënt’ (vermindering van het zoutgehalte, van zee uit ge-meten) wordt weer acceptabel.

Maar waarom we nou zo moeten opletten, blijft me onduidelijk.
Leo Wiegerink