De liefde voor het water zat er bij mij al jong in. De familie van mijn vaders kant is Fries en iedereen had een boot. Zo leerde ik van mijn neef Popke in de zomervakanties zeilen in een zeilschouwtje en een buitenboordmotor bedienen op de Wijde Ee. Mijn jongensdroom was dan ook om eens zelf een boot te bezitten.

Met het bezit van een eigen boot is het wel enorm belangrijk om er een leuke plek voor te vinden. Mijn eerste boot, een stalen Sneekermeer, lag in Sneek, aan het Sneekermeer. Een mooie boot, maar met motorproblemen. Dan reed je goedgemutst naar Snits, met proviand, diesel en zwembroek in de achterbak, maar begon het, aangekomen bij de jachthaven, te stortregenen. Of de motor wilde niet starten, zodat de accu in no time uitgeput was. Die boot kostte meer dan ze aan plezier opgebracht heeft.

Bij het bezit van een boot komen dus nog een hoop andere zaken kijken als je er plezier van wilt hebben. Een boot is in principe een ‘tiny house’ en je moet er tijd voor hebben of maken. Het scheelt als de boot van polyester is, dan heb je in principe weinig onderhoud. Maar je moet wel alles binnen en buiten schoonhouden, er is motoronderhoud, zeilen en lijnen moeten in orde zijn, elektra en dieptemeter moeten werken, etc..

Pas jaren later durfde ik het avontuur weer aan en ik kon een Victoire 22 overnemen. Ook werd ik lid van de Watergeuzen, omdat ik niet steeds heen en weer naar Friesland wilde rijden. Dat was een schot in de roos. De Watergeuzen heb ik leren kennen als een warme vereniging en ik vind het geweldig leuk om hier lid van te zijn. Dat is een groot verschil met een commerciële jachthaven, waar de onderlinge contacten minimaal zijn.

De Victoire was een leuke boot, maar toen Guus (de helaas overleden voorlaatste havenmeester) zijn boot, een Beneteau Kerlouan, in de verkoop zette, was dat voor mij een vooruitgang in comfort. Solide Vetus inboard diesel, rolfok, meer kajuitruimte en ze kon nog net onder de brug door. De Victoire werd opgehaald door drie Rotterdamse studenten die er in twee dagen met gestreken mast en een paar kratjes bier mee naar Rotterdam tuften.

Na een jaar met plezier gezeild te hebben met de Anna, kwam de behoefte aan een iets ruimere boot, zodat er wat meer bewegingsruimte zou zijn als familie of vrienden mee wilden. De Anna kon ik direct verkopen en nu, sinds kort, heb ik een zeilboot, ik durf het eigenlijk wel zeiljacht te noemen, die volledig aan mijn verwachtingen voldoet. Een Delanta 80AK van Dehler. Afmetingen 8 x 2.50, voldoende binnen- en buitenruimte, 4 vaste slaapplaatsen en 2 op de kuipbanken, afsluitbaar toilet, betrouwbare Farymann inboard, autopilot, volledige zeilgarderobe en... een stuurwiel. Dat stuurwiel vind ik geweldig, ik denk dat ik er een kapiteinspet bij ga kopen. Ik ben de derde eigenaar. Ik heb ook kennis gemaakt met de eerste eigenaar op Urk en de boot is uitstekend onderhouden. Met recht dus een boot van de maand.

 
Naast de aanschaf van dit zeiljacht kwam er nog meer goed nieuws. Zoals we weten is er een wachtlijst voor een ligplaats in Durgerdam en ik was aan de beurt. Dat had niet beter kunnen uitkomen, want voor dagtochtjes steeds de mast laten zakken is haast niet te doen.

Nu ben ik inmiddels een geaccepteerd lid van de exclusieve Durgerdammer Watergeuzen-elite, hoewel ik s ’winters graag gewoon bij Job aan de Diemerzeedijk lig.


Mijn vaargebied is voorlopig IJmeer en Markermeer. Maar een tochtje naar de Snitser Mar straks sluit ik niet uit, misschien in de week van het Skûtsjesilen. Er zijn op het IJmeer en Gooimeer leuke eilandjes om aan te leggen of te overnachten, zoals ’t Hooft en De Schelp net voorbij de Hollandse Brug. Dan kom je vanzelf in contact met mensen die dezelfde rust en vrijheid op prijs stellen. Want dat is voor mij het leven op het water: de tijd gaat langzamer, de zon doet je goed en je kunt even afstand nemen van het hectische bestaan. Je hoeft nergens naar toe, dus je zeilt rechtdoor en dan weer terug. Je start de motor, strijkt de zeilen en gaat ergens aanleggen om een potje te koken. Bij een glaasje wijn zie je de zon ondergaan met het gesnater van de eenden rond je boot. Ik zou het niet meer willen missen.

Groet vanaf de Orion,

Hans Haytsma