Door Eilard Jacobs

Maart is de maand van het nautisch ontwaken. De winterslaap is voorbij, al zou je dat van het weer nog niet willen zeggen. Maar dat kan zomaar veranderen. In de wintermaanden is het stil aan de Diemerzeedijk. Nou ja, zo nu en dan is er wel iemand in de loods aan het werk natuurlijk, maar op de steiger hoef je niet aan de kant voor tegenliggers. Hoewel, dat zeg ik nu wel maar ik ben er zelf ook nauwelijks geweest, dus misschien heb ik gezellig drukke dagen gewoon gemist.

Maar in maart wordt alles anders. Het hellingschema krijgt weer aandacht en dientengevolge de boot ook. Het schuren begint en niet altijd met de bijbehorende goede afzuiging. De thermometer wordt angstvallig in de gaten gehouden of soms de gewenste temperatuur voor schilderwerk wordt bereikt.

Als de boot in het water ligt onder een donker dekzeil, zoals bij ons, dan spelen weer andere factoren een rol. Niet alleen de temperatuur, maar ook de luchtvochtigheid en de neerslagverwachting tellen mee. Nóg minder kans om in maart al onderhoud uit te voeren, maar je hebt ook geen hellingschema dat je achter de vodden zit.
Zoals gewoonlijk heb ik gelukkig in het najaar al veel kunnen doen toen het schip een hellingbeurt kreeg. Onder het berghout ben ik voorlopig weer even klaar. Daarboven kan ik op elk moment aan de slag, ook wanneer het schip alweer getuigd is en overgevaren naar mijn zomerligplaats in Friesland. Alleen..... komt het er dan ook van? Ik moet eigenlijk het hele jaar door wel beginnende roestplekjes in de kiem smoren en snel in een paar lagen primer zetten. Dat lukt ook best. Maar eens even de boel helemaal opnieuw strak in de lak zetten komt er natuurlijk nooit van. Dan moet ik toch maar weer een winter een loods opzoeken (wat groter en met een zwaardere hellingcapaciteit dan aan de Diemerzeedijk). Het wordt dus weer een seizoen van pappen en nathouden, wat me eigenlijk prima bevalt, al ziet alles er niet zo strak uit.
Maar er moet nog wel wat gebeuren voor ik kan optuigen. De vorige keer schreef ik al over mijn glasheldere klussenlijst. Daar stond nog niet op dat ik de zwemtrap wilde kaal halen en opnieuw in de lak zetten. Die zwemtrap kon ik er makkelijk afhalen toen het schip droogstond en heb ik meegenomen als huiswerk. Dát lakwerk is er wel van gekomen, maar weer monteren nu het schip in het water ligt is nog wel een kleine uitdaging. Vooral omdat ik dan alle bevestigingsmiddelen die ik geheid laat vallen níet meer van de grond kan oprapen. Maar goed, tegen de tijd dat deze Geus wordt rondgestuurd zit hij waarschijnlijk alweer op het achterschip.
Huiswerk.

Tegen die tijd hebben we misschien ook temperaturen die aan lente doen denken, met bijbehorende optuigkriebels.