Door Chiel den Besten

In De Geus van mei en juni uitte het bestuur zijn teleurstelling over de slechte opkomst tijdens de twee georganiseerde inloopavonden om mee te denken over de toekomst van de vereniging en ideeën te ontwikkelen voor een meerjarenplan voor onze vereniging.

Ik voelde me aangesproken want zelf had ik ook geschitterd door afwezigheid, terwijl de uitnodigingen inderdaad tijdig en niet te missen waren.

Zeker de vraag van de voorzitter “Wat doen wij fout? Hoe kan het anders?” zette me toch wel even stevig aan het denken. Uiteraard snap ik de kater van het bestuur. Het is zonde van de voorbereiding, zonde van de tijd, zonde van de energie als er dan maar zo weinig leden verschijnen. Maar hoe kan dat gebrek aan interesse of deelnamebereidheid voor deze bijeenkomsten bij de meeste verenigingsleden dan te verklaren zijn?

Ik mag natuurlijk eigenlijk alleen voor mezelf spreken bij het beantwoorden van die vraag. Maar ik heb stilletjes de hoop en verwachting dat veel verenigingsleden er ongeveer ook zo over zullen denken, en dat is:
Het bestuur doet he-le-maal niets fout!
De meeste verenigingsleden zijn gewoonweg erg tevreden met het reilen en zeilen van de vereniging zoals die nu draait, want
• er heerst een erg goede sfeer binnen de club,
• de onderlinge hulpvaardigheid is groot,
• we hebben prima voorzieningen tegen een lage prijs,
• het huishoudboekje is op orde, de financiële situatie is kerngezond,
• er is een doordacht onderhoudsschema,
• we hanteren samen een vrije cultuur van leven en laten leven,
• met het bestuur zijn reële voorstellen altijd bespreekbaar,
• het ledenbestand kent een vrij natuurlijk verloop van uitstroom en instroom.
En zo zijn er vast nog wel meer positieve kernelementen te noemen.

De gedachte is: Never change a winning team. Waarom zaken veranderen? Leden vinden het goed zoals het nu gaat, dus zien ze met al te ambitieuze toekomstplannen hun zo gekoesterde Watergeuzenbestaan mogelijk in gevaar komen.

En ja, natuurlijk begrijpen de leden ook wel dat stilstand achteruitgang kan betekenen en dat voor bepaalde - vooral praktische - zaken minimaal een richting bepaald moet worden. Maar zij vertrouwen klaarblijkelijk de huidige bestuurders toe om daarbij goed kompas te kunnen houden. En mochten er grote koerswijzigingen op handen zijn dan zal men denken: ik heb altijd nog een inspraakmoment tijdens de ledenvergaderingen.

De essentie van mijn boodschap aan het bestuur zou zijn: het glas is halfvol in plaats van halfleeg, zie het van de zonnige kant, ga vooral zo door.