Het zijn plaatjes die je vooral in getijdenhavens overzees aantreft; bootjes hangend aan hun landvast, de kiel vastgezogen in de modder en een onnatuurlijke scheefgang waardoor ze er als vissen op het droge bij liggen. Maar deze foto’s gaan niet over Engelse of Franse kustplaatsen maar over het kommetje aan het eind van de Durgerdammerdijk waar nog een enkele Watergeus overwintert. Op 18 februari raasde de westerstorm Eunice over Nederland met windstoten van 145 km per uur. De waarschuwing was code (diep)rood en in Amsterdam vielen drie doden te betreuren door de zeer zware storm.

Onder deze gure omstandigheden werd het water uit de smalle vaart langs de dijk geblazen zodat de bodem tot ver voorbij de meerpalen zichtbaar werd. Het terugtrekkende water gaf zo een uniek stuk geschiedenis bloot  door een blik op de  traditionele  dijkverzwaring in de vorm van oude bakstenen. Daarnaast natuurlijk de  blikjes, vuil plastic en rietpluimen. Tegen deze achtergrond stak de blauwe ‘Nozem’ zijn neus diep in het slijk, zocht de ‘Vliegend Water’ steun bij zijn buurman en streed de ‘Waterrust’ een eenzame strijd tegen de elementen.

Tekst & foto’s Arjen Hoekstra