Door Leo Wiegerink & Alfred Meyers

Wij zijn Anne van As & Peter Eggermont. Anne is beeldend kunstenaar en ik heb een eigen bedrijf in laboratoriumapparatuur gehad. Dat heb ik een aantal jaren geleden verkocht en sindsdien ben ik adviseur en technisch in de weer. Sinds 2014 zijn wij eigenaars van de bakdekker PHUMA. Momenteel ligt de boot in de Singelgracht in Amsterdam. 

Anne en Peter (midden) met medeleden Gijs en Marli in Frankrijk.

Van origine is de PHUMA een bakdekkruiser uit 1928, gekocht in Marknesse, waar de boot al decennialang als kaal casco opgeslagen stond. Na betaling kon ik ter plekke nog vijf dagen lassen en slijpen, waarna de boot vanwege winterstalling snel weg moest.

Varen op het IJ voor de Buiksloterweg-pont.

In een andere loods zijn we nog bijna een jaar bezig geweest met afbouwen, met Marktplaats als hoofdleverancier. Voor de afwerking van de binnenkant heb ik tweedehands irokohout gebruikt. De dieselmotor (een Volvo Penta D4) en de boegschroef (merk onbekend), komen ook van Marktplaats. Het stuurwiel hebben we van een vriend gekregen en de hydraulische stuurinrichting is nieuw.

Eerste fase: lassen en boot in grondverf zetten. Daarna inbouw van de motor- en irokopanelen.

In 2015 is de boot in Amsterdam-Noord te water gelaten.

Aan de Nassaukade is net het dekzeil gemonteerd.

En ja, deze boot doet het gewoon (bijna altijd) en zorgt voor ons buitenleven. Zodra het mooi weer is maken we tochtjes, al dan niet met vrienden. Ergens afspreken met andere booteigenaars, “een bootafspraakje” noemen we dat, is ook heel leuk!  Andere bestemmingen zijn zwemmen aan het eind van de dag of korte vakanties naar Loosdrecht, Utrecht e.d.. 

Hieronder volgt een kleine impressie.

Tocht naar Loosdrecht en wachten voor de Kraaienestersluis.

Loenersloot en zwemmen bij de Bogortuin.

Opstappen op de Buiksloterweg en aangelegd aan strand Blijburg.

Het gekke is dat de tijd vliegt als het leuk is. We hadden het er weleens over dat de boot eigenlijk weer eens de werf op moest. Totdat het dus te laat was. Op een dag in het voorjaar van 2022 begon de boot namelijk hééél langzaam te zinken via een piepklein gaatje. Dus deze zomer noodgedwongen op de werf gelegen vanwege dat piepkleine gaatje, dat precies onder de motor zat.

De les is natuurlijk dat piepkleine gaatjes niet bestaan in botenland, maar putcorrosie wel. Wat begon met een klein gaatje, werd een grote klus waarvan moeilijk te bepalen was wanneer en waar die zou stoppen.

Het gat onder de motor en putcorrosie op de kimmen.

Gelaste plaatjes in de bodem.

Daar komt bij dat je gebonden bent aan een werfplanning, waardoor het allemaal maanden duurde. En er werd natuurlijk lang vergaderd over de te volgen strategie, onder het genot van nogal wat bier.

Bespreking van de strategie!

Maar in september kon de boot weer te water. Gelukkig waren er nog wat mooie dagen en was het gedoe weer snel vergeten.

Het plan is om de boot toekomstbestendig te maken door haar een elektromotor te geven, zodat er ook mee gevaren mag worden in en om de stad. Het wordt dan een hybride, omdat anders lange afstanden niet mogelijk zijn.

Als je ook zulke plannen hebt, neem dan contact met ons op om ideeën uit te wisselen: petereggermont@gmail.com.

Peter Eggermont

Jouw boot ook Boot van de Maand? Stuur dan een mailtje aan Alfred Meyers
(ama4architecture@yahoo.com) of Leo Wiegerink (leowiegerink@gmail.com)